Plataforma en Defensa da Sanidade Pública

Nuñez Feijóo anunciou, o pasado día 15 de maio, a contratación por 47,6 millóns de euros de 23 sub-proxectos de Innova Saúde e Hospital 2050. 15 das adjudicaciones realizaranse mediante a modalidade de “compra pública innovadora”, por un importe de 17,3 millóns de euros.

Esta estratexia, compartida por Comunidades Autónomas como Madrid e Valencia, é dunha clara orientación neoliberal e segue as estratexias deseñadas desde unha Unión Europea (UE) controlada polos lobbies de presión empres das multinacionais.

Os impulsores desta modalidade de compra pública innovadora afirman que se pretende reforzar o papel das Administracións públicas como impulsoras da Innovación empres.O que sucede, en realidade, é que a sanidade pública financia a investigación e a compra de bens e servizos novedosos ás empresas privadas. Por si isto fose pouco, o sistema público non se reserva os resultados deste I+D para o seu propio uso en exclusiva senón que comparte coas empresas os riscos e, sobre todo, os beneficios do I+D.

Esta xenerosidade coa industria tecnolóxica supón que o sistema público renuncia á investigación en beneficio do sector privado que a realizará con fondos públicos, utilizando para iso os hospitais, os centros de saúde, os traballadores sanitarios e os propios enfermos para os seus experimentos.

Como consecuencia a sanidade pública dedícase a financiarlle a investigación á industria tecnolóxica para que desenvolva aparataxe máis ou menos innovador; garante ás multinacionais a compra do mesmo, mesmo antes de que os aparellos estean desenvolvidos; e permite que estas empresas decidan as características e o volume dos aparellos a comprar con diñeiro público (mediante a figura do “socio tecnolóxico”). O negocio para as multinacionais pode ser colosal xa que a licitación pública na UE representa cerca do 20% do seu PIB.

A “compra pública innovadora” inclúe dúas modalidades de actuación:compras comerciais e compras pre-comerciais.

        *Nas compras comerciais a Administración sanitaria compra algo que non existe pero que pode desenvolverse mediante un I D que se paga co contrato. A adjudicación destes contratos pode realizarse mediante:

          *A compra pública pre-comercial (CPP): a Sanidade Pública comparte coas empresas os riscos e beneficios da investigación necesaria para desenvolver tecnoloxías innovadoras (o sector público paga a investigación e as empresas privadas gañan vendéndollas ao sistema público ou ao privado).

Coa escusa da crise e a suposta insustentabilidade do sistema públicoexclúen da sanidade aos máis necesitados (aos inmigrantes e aos mozos que saen de España en busca de traballo), introducen copagos e recortan a carteira de servizos; mentres tanto, co aforro conseguido, financian proxectos empresariais que benefician exclusivamente ás multinacionais tecnolóxicas.

Esta política supón a aplicación da Estratexia de Lisboa da UE, que aprobou un Plan de desenvolvemento para mellorar a da competitividad da UE para o período 2000-2010, que tiña como un dos seus obxectivos prioritarios aumentar as oportunidades da contratación pública polas empresas privadas, dándolles acceso aos orzamentos públicos para mellorar as súas oportunidades de negocio. Neste sentido é necesario volver a alertar sobre os riscos do Tratado de Libre Comercio USA-UE (que negocian en segredo a Comisión Europea e as autoridades norteamericanas) que contempla abrir as portas ás multinacionais USA para que accedan á contratación pública dos países europeos, nas mesmas condicións que as empresas da Unión. Deste xeito unha parte substancial do diñeiro da sanidade pública podería pasar a mans de empresas estadounidenses.

Resumo:

Pretenden  fomentar a innovación e a competitividade empres utilizando o diñeiro da sanidade pública e desenvolver un novo modelo asistencial baseado no uso intensivo das novas tecnoloxías (hexemonizadas polo hospital) para abrir oportunidades de negocio ás multinacionais privadas.

Consecuencias:

O enorme gasto asociado a estas políticas fará insostenible ao sistema, abocándolo ao seu deterioro progresivo. As estratexia de promover a innovación tecnolóxica co diñeiro da sanidade condicionará a desaparición do actual sistema sanitario público universal, accesible, equitativo, eficiente e sostenible. É necesario frear estas políticas neocom, que representan un risco evidente para a saúde dos cidadáns.