Plataforma en Defensa da Sanidade Pública

Durante todo o mes de febreiro máis de 5.200 veciñ@s de Cangas asinaron tanto nas rúas como en numerosos locais o manifesto "POLA PERMANENCIA DO MÉDICO E DA ENFERMEIRA NAS URXENCIAS NO PAC DE CANGAS". Son numerosas as ocasións nas que os veciño@s acudimos ao Servizo do PAC de Cangas e atopámonos que non está nin o médico nin a enfermeira para atendernos, debido a que o equipo tivo que desprazarse a outra urxencia fóra do PAC. Por isto solicitamos ao Conselleiro de Sanidade o Sr Dº Jesús Vázquez Almuiña, unhas Urxencias con persoal permanente.
A preocupación e desesperanza coa que vive a veciñanza este problema choca coa política de oídos sordos da Consellería de Sanidade, que non só, non contesta ás numerosas solicitudes de reunións que pide o goberno local, senón que tampouco quere escoitar as demandas que dende a plataforma en Defensa da Sanidade Pública de Cangas estamos a denunciar dende fai moito tempo.
A concentración do próximo venres 2 de xuño ás oito da tarde diante do Concello de Cangas ten como obxectivo denunciar as carencias sanitarias de Cangas e esixirlle a Consellería de Sanidade a solución dos mesmos:

• A CONSTRUCIÓN DO CENTRO DE ALTA RESOLUCIÓN PARA O MORRAZO.

• A CONSTRUCIÓN DO CENTRO DE SAÚDE DE ALDÁN-O HÍO

• A INMEDIATA COBERTURA DA PEDIATRÍA EN ALDÁN

• O REFORZO URXENTE DA TERCEIRA AMBULANCIA PARA O MORRAZO

• O FUNCIONAMENTO DO SERVIZO DE RADIOLOXÍA POLA TARDE

• O FUNCIONAMENTO DO SERVIZO DE REHABILITACIÓN POLA TARDE

Dende a Plataforma en Defensa da Sanidade Pública de Cangas facemos un chamamento a tod@s á participación na concentración cidadá para que estas demandas sexan escoitadas e respetadas.

ACÓRDASE QUE A PEDIATRA VOLVA A ALDÁN-HÍO E QUE SE REPOÑA A PRAZA DE PEREIRO CANTO ANTES NA ASEMBLEA ‘SOS PEDIATRÍA’

Os colectivos Plataforma pola Sanidade Pública, Asociación Chuchamel en apoio ao aleitamento materno e a Federación de ANPAS A Gameliña encabezaron e impulsaron a asemblea celebrada o martes no Salón de Plenos do Concello.

A asemblea alertou da posibilidade da eliminación da praza de pediatría de Aldán-O Hío e mesmo da non reposición do posto que deixa libre, por agora, Pereiro. Todas concordaron que é obvio que o desprace da pediatra de Aldán para Cangas non só prexudica ás nenas/os de Aldán e O Hío, senón que as de Cangas tamén se miran afectadas, pois temos que ter en conta que os cupos acollen máis pacientes dos que pode abarcar en detrimento da calidade pública e universal á que todas temos dereito, vivamos no rural ou no centro.

Por tanto é fundamental que esta pediatra manteña o seu posto de traballo onde o viña facendo normalmente; e non en Cangas onde ademais de desprazar ás familias de Aldán e O Hío, é un desaxuste para o centro médico de Cangas. Ademais, na mesma loita acordouse a maiores desta prioridade, poñer en manifesto a necesidade urxente de repoñer a praza que falta; pois as nosas crianzas non teñen que sufrir os seus recortes.

Entre outras cousas, a representante da Asociación Chuchamel manifestou que semella que hai crianzas de primeira e de segunda; pois non é xusto que as nosas fillas/os se son de Aldán ou O Hío teñan que desprazarse a Cangas, xa que todas pagamos impostos por igual. 

Ademais, entre outras propostas, deron conta do grave que é non ter un pediatra de urxencias en Cangas as fins de semana; e unha das propostas que poñen sobre a mesa é a de coordinar ás pediatras de Moaña e Cangas para poder non só atender mellor ás crianzas senón tamén co obxectivo de reducir un peso considerable de afluencia no Hospital Álvaro Cunqueiro; onde xa non terían que ir as familias cos gastos e perda de tempo que iso conleva.

Por outro lado, tamén apuntaron que os nenos e nenas deberían ter prioridade absoluta, pois “non é de recibo que agarden unha hora a seren atendidos; mais é evidente que as urxencias deberán ir primeiro”. Ademais reivindican a habilitación dunha sala de espera separada dos adultos, non é normal que crianzas e adultos enfermos compartan espazos co que iso pode supoñer para a saúde.

Chicha Nores reivindicou a figura de Pereiro e o seu bo facer nestes anos como pediatra de Cangas e alertou das poucas prazas MIR en pediatría que están ofertando dende o Ministerio; reivindicando a necesidade de aumentalas, debida conta do grave problema que estamos a ter en Cangas. O representante da corporación municipal, avanzou que contaban co apoio do pleno e que transmitiríalle a información dada na asemblea ó alcalde; coa fin de poder axilizar os prazos o máximo posible.

Quedan á espera de enviar un escrito nas próximas semanas ao xefe de servizo, solicitando todas estas peticións, así como de convocar outra asemblea informativa nun curto espazo de tempo para falar dos avances e próximos pasos a dar. 

DESCARGAR SOLICITUDE

O estado da atención sanitaria e social á saúde mental en Galicia está nun proceso de franco deterioro. Os escasos datos que se dan a coñecer sobre indicadores de saúde da poboación informan  dunha evolución negativa, e os informes que proporcionan os profesionais e usuarios dos servizos públicos de saúde mental, debuxan unha realidade asistencial na que se salientan feitos inaceptables.

Estase a proporcionar unha asistencia por debaixo das condicións de calidade e seguridade esixibles e cun nivel de cualificación dos profesionais da saúde menor do que se pode garantir.

Estase a constatar que o maior deterioro da situación recae sobre todo naqueles sectores sociais que menos recursos posúen, máis necesidades teñen, e en pior situación de saúde se atopan.

O deterioro na atención á saúde mental é parte do deterioro sanitario xeral, ámbolos dous son unha consecuencia do tipo de xestión que se está a facer desta crise económica, e do recorte de dereitos que estamos a sufrir.

Esta preocupante situación agudízase nos últimos anos como consecuencia do deterioro das condicións de vida e de traballo das persoas, o incremento do sufrimento intolerable producido pola ameaza que sobre as vidas proxecta a crise económica debido ás políticas que os nosos gobernos disponen fronte a ela, e a diminución dos recursos de protección social e sanitaria.(1)

Ante esta situación a Plataforma en Defensa da Sanidade Pública de Cangas, promove esta charla–coloquio para que entre tódala veciñanza analicemos xuntos como estes anos de crise deteriorou as nosas condicións de vida e, en que medida nos poido afectar tanto a nivel individual como colectivo á nosa saúde.

Animamosvos  a participar de maneira democrática e activa  para esixir os nosos dereitos sociais e sanitarios.

(1)Texto extraido do Manifesto Fundacional  do Movemento Galego da Saúde Mental

O 3 de setembro do ano pasado levouse a cabo o traslado dos últimos pacientes do Xeral ao Álvaro Cunqueiro,  foi polo tanto a data do peche do Hospital Xeral.  Todos recordamos a torpeza da anterior Conselleira de Sanidade que xunto ás imprudencias do actual  Xerente o Sr. Felíx Ruibal deron lugar a unha enorme frustación tanto no persoal sanitario como nos  usuarios/as. Foi as súas irresponsabilidades no proceso do traslado as que orinaron unha das maiores crises sanitarias coñecidas en  Vigo, nunca tanta  indignación e frustación social xuntouse na rúa como ese día para protagonizar a maior participación cidadá que se recorda nas rúas de Vigo na defensa da Sanidade Pública. 

Os novos fármacos de uso hospitalario, de prezo desmesurado e escasa eficacia en moitos casos, poñen en risco a sustentabilidade do SNS

 O Ministerio de Facenda en funcións decidiu este mes de agosto o peche contable da Administración, que impide aprobar novos gastos do sector público, co obxectivo de afrontar a desviación do déficit público e cumprir coas esixencias da Comisión Europea, que esixe novos recortes para reducilo. A Sanidade Pública vai ser un das áreas máis afectadas por esta medida, xa que pretenden aforrar outros 1.000 millóns de euros. Paradoxicamente esta conxelación non afectará ao gasto farmacéutico, a causa máis importante do crecemento do gasto sanitario, dado que o Ministerio anunciou que a medida non impedirá financiar novos medicamentos innovadores nin afectará á política farmacéutica.  Con esta decisión o PP mostra unha actuación de complicidade coas empresas farmacéuticas.

O crecemento do gasto farmacéutico pon en cuestión a sustentabilidade financeira do Sistema Nacional de Saúde (SNS).  Recortaron o gasto sanitario público nun 11% (máis de 9.000 millóns de euros entre os anos 2008 e 2015) amparándose na necesidade de cumprir coa Lei de Estabilidade Orzamentaria; pero o gasto en medicamentos medrou de maneira desbocada, ata  superar  a astronómica cifra de 16.000 millóns de euros, o que coloca a España no segundo lugar mundial en consumo de medicamentos per cápita. Aumentou o gasto nas oficinas de farmacia (case un 8% no mes de maio respecto ao ano pasado), pero onde o crecemento é brutal é nos hospitais: un 26% ao longo do 2015. Ademais de elevado o gasto farmacéutico en España é en boa parte irracional, xa que se utilizan pouco os xenéricos (6.5 puntos por baixo da media da Unión Europea), e ademais prescríbense excesivamente fármacos de utilidade dubidosa ou de uso cuestionable. Debemos lembrar que o mal uso de medicamentos non é inocuo: os efectos secundarios dos fármacos considérase como a terceira causa de mortalidade nos países avanzados.

 En Galicia a situación é grave e perigosa, cun gasto farmacéutico total de 250 euros por habitante ao ano, moi superior á media estatal de 212, e a terceira máis alta do Estado. Ao mesmo tempo o crecemento do gasto farmacéutico hospitalario (sen incluír os medicamentos da hepatite C) foi espectacular -cunha taxa de variación inter-anual do 26,8 moi superior á de 5,9 do conxunto de CCAA-, a máis alta de todas, probablemente relacionado co incremento do uso de novos medicamentos (non inclúe os fármacos da hepatite C).

 As políticas do goberno, supostamente dirixidas a reducir gasto farmacéutico, foron un fracaso. A introdución do copago de medicamentos para os pensionistas (RDL 16/2012) trasladou o gasto ás depauperadas economías familiares -mentres que a Administración só aforrou seis millóns de euros-, e o acordo entre o Ministerio e Farmaindustria (para que o gasto en fármacos non medrase por encima do PIB) foi papel mollado: o gasto creceu case ata o 10% fronte a un 3% de aumento do PIB. 

A propia Comisión Europea puxo en cuestión as medidas de control do gasto farmacéutico do goberno, xa que non conseguiron as  reducións contempladas na Lei de Estabilidade Orzamentaria,  especialmente no referente ao control de receitas  expedidas en establecementos de farmacia e en hospitais; vulneraron a lexislación comunitaria na contratación pública e nos mecanismos de control da mesma;  utilizaron de maneira abusiva o procedemento negociado sen licitación previa para adquisicións de equipamento sanitario (fraccionando os contratos de compras para evitar a súa licitación); e hai pouca transparencia nos procedemento de adquisición de medicamentos.

 Quen perdeu con estas políticas de recorte de gasto asistencial e de crecemento do gasto farmacéutico? Os enfermos (un informe do Consello Económico e Social recolle un espectacular incremento nas listas de espera cirúrxica, que pasaron de 372.468  no ano 2009 a 549.424 en 2015: un aumento do 47%); os pensionistas e persoas de rendas baixas (os copagos son unha barreira insalvable e hai datos que revelan que moitas persoas non poden retirar os medicamentos prescritos polos seus médicos); e os traballadores sanitarios (entre 2009 e 2014 reduciron en 3.500 millóns de euros o gasto en persoal -un 11%-, aplicaron unha notable redución salarial -un 13%-, e recortaron uns 12.000 postos de traballo no SNS, aínda que os sindicatos fan estimacións máis elevadas).

A pesar diso a industria farmacéutica parece ter carta branca e pretende sacar ao mercado  novos medicamentos cada vez máis custosos, imposibles de financiar cos actuais prepuestos sanitarios. Os laboratorios pretenden comercializar 220 novos medicamentos para tratar o cancro (actualmente supoñen xa o 12,3% do gasto hospitalario, sen que incrementasen significativamente a supervivencia dos pacientes)  ou fármacos biolóxicos (modifican as bacterias para fabricar proteínas para tratar tumores ou artrites) que supoñen xa o 40-50% do gasto en farmacia hospitalaria (entre 1.800 e 2.250 millóns de euros, cando hai apenas 10 anos  o seu gasto era nulo). As multinacionais farmacéuticas anunciaron recentemente que están a investigar 586 novos fármacos (en Fases II, III e de aprobación) e que teñen xa 136 en fase de desenvolvemento previo á súa comercialización. Esta avalancha de fármacos (moitos deles de eficacia non comprobada e desde logo cuns prezos exorbitantes, sen relación cos gastos de investigación e fabricación) pode poñer en risco a sustentabilidade económica do SNS e aumentará as desigualdades de saúde, dado que o acceso a estes novos fármacos quedará limitado á poboación con maior poder adquisitivo, como recoñecen os mesmos laboratorios.

 Lonxe de preocuparse pola previsible catástrofe sanitaria á que nos conducen, o goberno en funcións do PP persiste na súa política de conxelar o gasto sanitario pero manter a porta aberta ao financiamento dos novos (e custosos) medicamentos, para satisfacer os intereses das multinacionais farmacéuticas (trufadas de antigos cargos da Administración). En Galicia a  situación é ainda máis preocupante, xa que ocupa un dos primeiros lugares en gasto farmacéutico, e o crecemento do gasto en fármacos hospitalarios foi espectacular. A pesar diso os recortes en gasto sanitario perpetrados polo goberno de Núñez Feijoo foron enormes.

 Manuel Martín. Presidente da Federación de Asociacións para a Defensa da Sanidade Pública

1.       A elaboración con carácter prioritario un Plan Galego sobre o Suicidio  de carácter multisectorial, dotado dos recursos necesarios para afrontar a gravidade do problema e artellado no Plan de Saúde Mental de Galicia coa  implicación da comunidade.

2.       A constitución dun Comité Técnico para elaborar dito Plan

3.       A creación de Comisións Clínico-Asistenciais en cada Xerencia de Área de carácter  multiprofesional e multisectorial destinadas a coñecer e estudar a realidade do suicido en cada Área, realizar informes, identificar grupos e situacións de risco e elaborar opostas e protocolos de intervención

Mentres se elabora o Plan consideramos necesario:

·       Que a Conselleria de Sanidade e o SERGAS  leven adiante actividades informativas, en colaboración cos medios de comunicación, para informar a poboación  sobre o suicidio coa finalidade de sensibilizala e  desestigmatizar o problema

·       Mellorar o nivel de coñecemento dos profesionais de Atención Primaria sobre o problema e incrementar a súa capacidade para explorar o risco, avalialo e realizar actuacións preventiva adecuadas.

·       Desenvolver protocolos específicos de atención a persoas con conducta suicida e a afectados por suicidio consumado.

·       Facilitar con carácter prioritario o acceso a recursos asistenciais as persoas en risco, incrementar o seguimento, e intensificar a atención sanitaria e social das mesmas.

·       Un financiamento suficiente para a Sanidade Pública.

·       A paralización dos recortes

·       A eliminación dos copagos e as exclusións a xovenes e inmigrantes, derrogando o Real Decreto Ley 16/2012

·       reforzo da Sanidade Pública: repoñendo  o emprego perdido e utilizando intensivamente os recursos públicos

Baixo o lema “Rescatémolos (H. Xeral, H. Álvaro Cunqueiro) para a Sanidade Pública”, a Xunta de Persoal da Área Sanitaria de Vigo e SOS Sanidade Pública de Galicia convocan á cidadanía para, novamente, facer historia en Vigo.

É unha re-edición do 03 de setembro de 2015, data na que nos botamos á rúa masivamente ante a falta de organización na posta en marcha do Hospital Álvaro Cunqueiro.

Sete meses despois da data que todos/as temos grabada nas nosas retinas, a poboación e os profesionais continúa a padecer as consecuencias dunha pésima xestión e falta de previsión, a pesar dos cambios tanto na Consellería de Sanidade como nalgunas direccións da Xerencia do EXOXI, propulsados dende a Xunta de Galicia, que apenas supuxeron un lavado de imaxen superficial, sen profundizar no que realmente provoca este cúmulo de despropósitos, que afectan directamente á nosa saúde e ás nosas carteiras, sen ese cambio de rumbo imprescindible para voltar a senda dos servizos públicos.

Como xa tíñamos anunciado en datas anteriores, dende o Morrazo fletaranse cantos autobuses sexan necesarios para que poidamos participar masivamente na manifestación que terá lugar en Vigo o vindeiro 12 de maio de 2016.

A partir do venres, 06 de maio, as Plataformas en Defensa da Sanidade Pública do Morrazo abrimos liñas telefónicas para que as persoas interesadas poidan reservar ás súas prazas.

MOAÑA: 687 87 08 64 - 661 53 86 56

CANGAS: 669 33 03 76 - 636 91 23 59

O prezo da viaxe (ida e volta) é de 3 euros e, como na histórica manifestación do 03 de setembro de 2015, partiremos dende Cangas e Moaña, para novamente defender o noso dereito irrenunciable a unha sanidade pública e de calidade, sen menosprezos nin enganos dende as institucións á poboación da Área Sanitaria do sur de Galicia.